خوێندنەوەی قورئانی پیرۆز - سوورەی الأنبياء
هەموو ڕۆژێک بە خوێندنەوەی سوورەیەک لە قورئانی پیرۆز لەگەڵ وەرگێرانی بە زمانی کوردی.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به ناوی خوای بهخشندهی میهرهبان (به ناوی ئهو خوایهی كانگای ڕهحمهت و سۆزو بهزهییه).
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ(1)
موحاسهبهو لێ پرسینهوهی خهڵکی نزیک بۆتهوه، له کاتێکدا (زۆربهی) ئهوان بێ ئاگا وغافڵن وپشتیان له ئاینی خوا کردووه و ڕوو وهرگێرن (لهبهرنامهکهی).
مَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ(2)
هیچ یاداوهریهکی تازهیان لهلایهن پهروهردگاریهنهوه بۆ نایهت که ئهوان گوێ بیستی نهبوو بن و لهوکاتهدا یاری و گهمهی پێنهکهن...
لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ ۖ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ(3)
دڵهکانیان بێ ئاگاو سهرگهردانه، ئهوانهش که ستهمیان کرد، قسهکانیان شاردهوه (بهنهێنی دهیانوت) ئایا ئهمه تانها بهشهرێک نیه وهک ئێوه؟! ئایا ئێوه بهدهم جادووگهریهوه دهچن؟! لهکاتێکدا ئێوه چاوتان ههیه و دهیبینن!!
قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(4)
(خوای گهوره پێغهمبهرهکهی له باس و خواسیان ئاگادارکرد بۆیه) وتی: پهروهردگارم ئاگاداری ههموو قسه و گوفتارێکه له ئاسمان و زهویدا و ئهو زاته بیسهرو زانایه.
بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ(5)
بهڵکو (شتی تریشیان) دهوت: (وهک ئهوهی که گوایه ئهم قورئانه): خهوو خهیاڵی بێ سهر و بنه، یاخود خۆی ههڵی بهستووه، بهڵکو ئهو کهسێکی شاعیره، دهبا بهڵگه و موعجیزهیهک بهێنێت وهک پێغهمبهرانی پێشوو!!